Փելեշյանի կինոն սթափեցնում է ... շտապողներիս: «Տարվա եղանակները»
ֆիլմում
սովորական
հովիվների
առօրյան
դիցաբանական
է`
չդադարելով
մնալ
առօրյա:
Իսկ
ժամանակն
այդ
քսանյոթ
րոպեների
ընթացքում
ստանում
է
տիեզերական
կշիռ,
հասնում
կեցության
նախահիմքերին,
բախում
հավերժության
դռներ:
«Հոգնե՞լ
ես»
- իր
անխոս
կինոպատումի
էջերից
լուռումունջ
հարցնում
է
Փելեշյանը:
Հետո
մի
քիչ
սպասում
ու
ավելացնում.
«Կարծում
ես`
ուրիշ
տեղ
ավելի
լա՞վ է»:Դավիթ Մուրադյան «Փելեշյանի կինոն սթափեցնում է»
Փելեշյանի կինոն սթափեցնում է ... շտապողներիս: «Տարվա եղանակները»
ֆիլմում
սովորական
հովիվների
առօրյան
դիցաբանական
է`
չդադարելով
մնալ
առօրյա:
Իսկ
ժամանակն
այդ
քսանյոթ
րոպեների
ընթացքում
ստանում
է
տիեզերական
կշիռ,
հասնում
կեցության
նախահիմքերին,
բախում
հավերժության
դռներ:
«Հոգնե՞լ
ես»
- իր
անխոս
կինոպատումի
էջերից
լուռումունջ
հարցնում
է
Փելեշյանը:
Հետո
մի
քիչ
սպասում
ու
ավելացնում.
«Կարծում
ես`
ուրիշ
տեղ
ավելի
լա՞վ է»:
Комментариев нет:
Отправить комментарий