Էդուարդ Հախվերդյանը
Ֆահիմե Ղանինէժադ
Սիրային
Երկինքը մեր գլխի վերևում
Ինչ ծանր
Եվ հողը մեր ոտքերի տակ
Ինչ երերան է
Սիրային խոսքերի համար
Արի գլխիվայր քայլենք
Առանց Հրաշքի
Բանաստեղծությունից
Հրաշքներ մի սպասիր
Բանաստեղծները
Առանց հրաշքների մարգարեներ են
Ներկում են իրենց մղձավանջները և
Պատրանքի տեղ
Կամ նույնիսկ սոխակի
Հրամցնում են քեզ
Որպեսզի ուրախանաս
Քնի կամ էլ երգի ճախրանքով
Այն էլ եթե
Բանաստեղծությունը
Բանաստեղծություն լինի և
Բանաստեղծը
Բանաստեղծ
***
Սիրուս Զոքայի
Գիշեր
Սարսափահար իրարանցման մեջ
Փշրում է իմ հառաչանքը
Երկմտանքի բոցերը
Այրում են իմ ձայնը
Ծայրեծայր
Գորշ է երկինքը
Ես
Այրված ցանկություններում
Ծերացած երազներով
Շրջանցում եմ
Արկածը
Վերադարձեք
Ով կորած ամպեր
Որ ինձ հետ թափվեք
Դեպի լեռները վազող
Անձրևի կարոտ
Իմ անմարմին
Հոգու վրա
Վերադարձեք
Ով կորած ամպեր
Իմ հոգին
Ինչպես ծարավ ընձառյուծ
Որոնում է կապույտներ
Սերը ցրվում է
Քաղաքի դեմքին
Հարևանի աղջկա պատի վրա
Որ ստվերս նետահարել էր
Իմ ամբողջությունը
Հասել է
Փոքրիկ մի լուսամուտի
Որ բացվել է
Արևի դիմաց
Փոթորիկ ցորենի արտում
Սլաքը անհայտ ժամի վրա
Եվ ջինջ
Կապույտ երկինք
Բայց առանց լուսին
Բայց առանց արև
Չկա ամպ
Չկա քամի
Այն ինչ կա
Քնած փոթորիկ է ցորենի արտում
Комментариев нет:
Отправить комментарий