Հայաստան, այսինքն` Աղեղնավորի երկիր: Որովհետև մեր ազգի սկիզբը դնող Հայկը Աղեղնավոր է: Իսկ եթե ինչ - որ մեկին սա վիճելի թվա` հիշեցնեմ. հենց այդպես էլ նրան անվանել է Պատմահայրը:
Ես
սիրում
եմ
այդ
հետաքրքիր
աստղակերպը:
Նա
միշտ
ուզում
է
ավելին,
քան
կարող
է,
և
իր
մաքսիմալիզմի
շնորհիվ
էլ`
դիմանում,
թեպետ
ճակատագրի
հարվածները
նույնպես
անպակաս
են
այդ
խառնվածքից:
Նա
միշտ
նշան
է
բռնում
,,անհայտին
ու
հեռվին,,: Նա կարողանում
է
հասնել
իր
նպատակին,
երբ
ամբողջ
հոգով
ձգտում
է
գտնել
ամենակարևորը,
հատկապես,
եթե
նոր
ապագա
է
ցանկանում
իր
համար.
այդ
մասին
հենց
Հայկին
հարցնենք`
կասի:
Նրա
մեջ
հավասարապես
խոսում
են
բնությունն
ու
բանականությունը,
գուցե
թե,
երբեմն
էլ`
մեկը
մյուսից
առաջ
ընկնելով,
որովհետև
Աղեղնավորի
նշանը
Կենտավրոսն
է`
ձիամարդը,
ում
մասին
ավանդությունն
ասում
է,
թե
նա
ուսուցիչ
էր
ու
ռազմիկ,
ըմբոստ
էր
և
իմաստասեր:
Իր կրկնակի էության միասնականությունը դարձնում է այդ նշանին մի քիչ ... մենակ, որպիսին և հիշում ենք դիցաբանությունից: Քաղաքակրթությունները չեն կարողանում միմյանց միջև կիսել ու բաժանել նրան, առավել ևս` մի կողմի վրա տանել ամբողջությամբ, չնայած որ համառորեն քաշքշում են փեշերից: Ուստի և, պատահում է, կիսում ու բաժանում են ... հողը: Բայց ոգին հո չե՞ս բաժանի:
Առասպելը նաև ասում է, որ նրա վերքը երբեք չէր փակվում: Կենտավրոսն ապրում էր բաց վերքով, ցավն իր մեջ հավերժորեն պահած, և նրա իմաստությունը դրանից ավելանում էր: Այդ նշանը դժվարասանձ է, դրամատիկ է ու հպարտ, - նա նույնիսկ հակառակվել է Զևսին, - իսկ իր սահմանագծային տեսակի մեջ` գեղեցիկ: Արևելքի հնախորհուրդ հոգին իր մեջ է, Արևմուտքի միշտ պրպտող միտքը` ճակատին: Ավանդույթի կենտրոնաձիգ ուժ: Ժամանակի հետ նորանալու տաղանդ:
Այդ նշանի բնութագիրը (աստղաբաշխականը )` միշտ հաղորդակցության պատրաստ: Հիշաչարությունը նրա տեսակին խորթ է, սակայն հիշողությունը` անընդհատ, անջնջելի, պահաջատեր, իսկ հմայիչ ու փորձանքաբեր դյուրահատությունն էլ մեր էպոսի էջերից նույնիսկ վկայում է, որ նրա հոգու խորքում ի ծնե բնակվում է մի չծերացող մանուկ:
Իր կրկնակի էության միասնականությունը դարձնում է այդ նշանին մի քիչ ... մենակ, որպիսին և հիշում ենք դիցաբանությունից: Քաղաքակրթությունները չեն կարողանում միմյանց միջև կիսել ու բաժանել նրան, առավել ևս` մի կողմի վրա տանել ամբողջությամբ, չնայած որ համառորեն քաշքշում են փեշերից: Ուստի և, պատահում է, կիսում ու բաժանում են ... հողը: Բայց ոգին հո չե՞ս բաժանի:
Առասպելը նաև ասում է, որ նրա վերքը երբեք չէր փակվում: Կենտավրոսն ապրում էր բաց վերքով, ցավն իր մեջ հավերժորեն պահած, և նրա իմաստությունը դրանից ավելանում էր: Այդ նշանը դժվարասանձ է, դրամատիկ է ու հպարտ, - նա նույնիսկ հակառակվել է Զևսին, - իսկ իր սահմանագծային տեսակի մեջ` գեղեցիկ: Արևելքի հնախորհուրդ հոգին իր մեջ է, Արևմուտքի միշտ պրպտող միտքը` ճակատին: Ավանդույթի կենտրոնաձիգ ուժ: Ժամանակի հետ նորանալու տաղանդ:
Այդ նշանի բնութագիրը (աստղաբաշխականը )` միշտ հաղորդակցության պատրաստ: Հիշաչարությունը նրա տեսակին խորթ է, սակայն հիշողությունը` անընդհատ, անջնջելի, պահաջատեր, իսկ հմայիչ ու փորձանքաբեր դյուրահատությունն էլ մեր էպոսի էջերից նույնիսկ վկայում է, որ նրա հոգու խորքում ի ծնե բնակվում է մի չծերացող մանուկ:
Երկբեվեռ բնարմատ` մարդանժույգ Աղեղնավոր, - Սասնա Դավիթ ու Քուռկիկ, -անհանգիստ ամբողջություն: Ինքն իր համար գաղտնիք, ինքն իր համար` մինչև հիմա, հետաքրքիր: Ու ինքն իր հետ հաճախ նաև վիճաբանող, ում ընդհանուր և անառարկելի համաձայնության Լեռը ` բաց ու բարձր, երկագագաթ, այս առավոտ նայեց նրան:
Մի հայացք` երեք ժամանակների անունից. անցյալի, այսօրվա, գալիքի:
Комментариев нет:
Отправить комментарий