Վ. Փափազյանը Լիր արքայի, երիտասարդության ու տգիտության խնդիրը լուծելու մասին...

Ասում են Սիցիլիայի ծովահենները հաճախ բաց ծովում գերի էին բռնում աթենացիներին իրենց նավերով և փոխանակ փրկանքի, այդ կիսավայրենի ավազակները պահանջում էին գերիներից Էսքիլոսի գործերից կարդալ: Իմացողներին բաց էին թողնում, իսկ չիմացողներին կապում իրենց նավերի կայմերից, որպես պակասավոր, հետևաբար  և վտանգավոր մարդիկ: 
Լիրի դերը (Շեքսպիրի Լիր արքա), 1953թ.

Նույն միջոցառումը որոշ փոփոխությամբ չէ՞ր կարելի արդյոք կիրառել և մեր օրերին, գոնե հետևողական լինելու համար, առանց գործը կախաղանի հասցնելու, իհարկե, համոզող պարտադրությամբ մեր երիտասարդությանը սովորեցնել սիրել Շեքսպիրը առհասարակ և մասնավորապես նրա «Լիրը»: Այդ ձեռնարկը կբարելավեր մեր երիտասարդենրի բարքերը, գեղագիտական ճաշակը կհրահրեր նրանց մոտ: Դա կլիներ մի յուրատեսակ բարոյական բաղնիս, որովհետև հասուն մարդիկ դժբախտաբար այնպես են կեղտոտվում կյանքի առօրյայից, որ հազիվ թե նման բաղնիսը կարենա նրանց վերադարձնել իրենց նախկին մաքրությունը:


Հատվածը Վահրամ Փափազյանի «Լիր արքա» գրքից: 

Комментариев нет:

Отправить комментарий

ԲԼՈԳԻ ԱՋԱԿԻՑ

Կարդացեք նաև