ԱՆԱԻ ԻՄԱՅԱ

Ներս թող ինձ
քո ներքին օրգանների մռայլ խավարի մեջ

Օգնի՛ր ինձ
բացահայտել ամբողջության թաքնված սերմը:


***
Մի՛ թող քո սիրտը տխրի իմ հեռանալու պատճառով:

Դա կլինի միայն հին մարմինը,
որ կպատվաստի իրեն ուրիշ տեղեր:

Ես կթողնեմ ծաղիկների բույրը
և մրգերի բույրը, որոնք օգնեցիր դու հավաքել

Քեզ համար,
ողջ պահելու համար դրանք՝
քո ցանկության ամեն մի շնչով:


***
Ես չեմ կարող քեզ չսիրել իմ կրքի ողջ ուժով:
Վաղ սերերը սև խոռոչներ են թողել իմ զգացմունքի վրա:

Ես սրբազան ձեռքի և երաժշտության կարիք ունեմ՝
ծնունդ տալու համար նոր որսեր դատարկ տունդրայում:

Եվ միգուցե մի օր,
սիրո հրաշքը
ետ բերի մի նոր ծաղկող անտառ:


***
Խանդը քո կործանումն է:

Դու ցանկանում ես պահպանել իմ հոգին
այս աշխարհի այլասերումից:

Այո՛:
Մի ժամանակ հոգիս փչացած, վիրավորված էր
և մերձիմահ գնում էր աննպատակ շարժումներով:

Ես նրան հետո խնամեցի և նա վերակենդանացավ
և հիմա աճում է աննահանջ:

Դու չես կարող իմ հոգին հետ քշել, դեպի միայնակ մի անկյուն:

Հանգի՛ստ թող նրան, ես եմ նրա միակ պահապանը:

***
Քո հայկական բնաշխարհում

Ես ցանկանում եմ հետազոտել Երևանի ամեն մի ճեղքը

Դանդաղ բարձրանալ բարձրաբերձ Արարատ
լեռը

Եվ իմ պապակ բերանը կխմի
սրընթաց Արաքսի դյուրասահ
ջրերը

*** 

 Քեզ վրդովում է իմ անցյալը, քանի որ այն թողել է ինձ վիրավոր,

սպիավոր և չափազանց կասկածամիտ սիրո հանդեպ:

Բայց ես չեմ հետազոտում անցյալը, որ ճանաչել է
մահվան ստորերկրյա սառնությունը

Մի անցյալ, որից ես աճել եմ, նվաճել և գտել է
մի տարածք:

Մի անցյալ, որն ինձ այսօր
լիասիրտ է դարձրել:

Մտորելով շփոթության մեջ
Աստղային լույսն աղջամուղջի ստվերների մեջ:

***

Ես սիրում եմ քո մարմնի բույրը,
զգալ քո մաշկը իմ մաշկին,
քո բերանի ուժը և քո ձեռքերը
իմ դողացող մարմնի վրա:
Եվ հափշտակված սիրո երաժշտությամբ,
այս անկշռելիության վիճակում
ես սիրում եմ զգալ
մարդու,
նրա մտքերի,
նրա ձայնի
տարրալուծումը
նախնադարյան ավազի:
Գազանը,
մինչև որ բառը բյուրեղացավ նրա ճիչի մեջ:

 (թարգմ. Ա. Բախչինյանը)

Աղբյուրը՝ narcis-handes.am