-Ծուղրուղու-ղուուուուու….
Երեխա էինք, աղջիկ էինք, հարս էինք, դեռ երեկ էր` կարոտում ու սպասում էինք ինչի՞: Մի լավ բանի սպասումից սրտներս թպրտում էր ինչո՞ւ: Աքաղաղը կանչում էր լուսամուտի տակ`ասում էինք հյուր է գալու: Սիրտներս հոգնե՛ց թպրտալուց, էլ չի խփում: Օֆ, հյուր էր գալու, հյուր էր գալու, հյուր էր գալու, սիրտներս պատռեց լավի կարոտից, հյուրը եկավ` ղազախեցի չարչին իշով, նռնով ու ոջիլը շալակին: Օֆ, պատերազմ էր` մաճ էինք բռնում ու լաց էինք լինում, կալ էինք կալսում, պարկ էինք քարշ տալիս, հունձ էինք անում, եզ էինք պայտում, երգում էինք ու լաց էինք լինում, կարոտում էինք ու սպասում էինք ինչի՞…
Комментариев нет:
Отправить комментарий